SORUMLULUK

Her ebeveyn, çocuklarının kendileri gibi düşünmesini ve bazı sorumlulukları ikaz etmeden yapmasını bekler. Ancak gerçek yaşamda bu biraz problem olur. Ebeveynler de hayal kırıklığı ile öfkelenebilir ya da kırıcı davranabilir. Çünkü daha öncesinde olay anında mutlaka yapması gerekenleri söylemiş ve söylemeye de devam etmektedir. Nasıl olur da çocuğu, her seferinde ikaz etmek gerekir bir türlü anlam veremezler.

Çocuklar ise söylenen komutları anlık uygular ve alıştıkları komutlar artık söylenmediğinde sorumluluklarını bilemezler. Anne ya da babalarının günlük karmaşada hızlı hareketlerine bir anlam veremez bazen de işlerine gelmediği için yapmak istemezler.

Bazen beklentilerinizin, çocuğunuzun yaşına uygun olup olmadığına bakabilir ona göre maddeleri belirleyebilirsiniz . Ancak; en önemlisi çocuğunuzun yapması gereken maddeleri sıra ile anlayabileceği dilde sadeleştirerek önceden anlatmalı hatta uygulama ile göstermeli, başarılı olduğu takdirde ikinci yapması gereken maddeyi eklemeli ve takipçisi olmalısınız. Yavaş yavaş eklemeler yaparak kafa karışıklığına neden olmadan her yaptığı sorumluluk maddesi için onu fark ettiğinizi ve mutlu olduğunuzu dile getirmeniz yeterli.

Tabii ki bazen aceleci ebeveyn olarak onun sorumluluğundaki işleri yine siz yapmaya devam ederseniz, çocuğunuz alması gerek öğretiyi kazanamayacak ve işine geldiği gibi davranmaya devam edecektir.

Örneğin sabah telaşı;

Sabah yaşadığınız sorunları çözmek için aileniz ile bir takım olmaya karar verebilir ve herkesin üstüne düşen sorumluluğu yapması için öncelikle aile toplantısı önerebilirsiniz.

-Ailenin bütün üyelerinin uygun ve boş olduğu bir zaman dilimi belirleyerek maddeler hakkında ilk adımı atabilirsiniz

-Dikkat dağıtıcı tüm unsurları önceden planlayabilir ve kısa bir toplantı olmasına gayret edebilirsiniz

-Her seferinde bir konu üzerinden yola çıkıp, ikinci konu için tekrar bir toplantı ile yol alabilirsiniz.

*Ailenizin sabahları sorunlar yaşadığını, bir şeylerin aksaması halinde sertleşerek kızgın konuşma yapmak zorunda kaldığınızı, bunun sizi ne denli üzdüğünü ve bir çözüm aradığınızı iletin. Hataların neler olduğunu karşılıklı konuşarak kötü sabahlar yaşamak istemediğinizi söyleyin.

*Uygun çözümleri çocuğunuzun da fikrini alarak kısa maddeler halinde yazarak buzdolabına asın.

*Hemen ardından uygulama yaparak keyifli bir deneme yapın ve mutluluğunuzu paylaşın.

*Ertesi sabah ilk denemeyi birlikte hatırlatmalar yaparak eğlenceli şekilde uygulayın

*Çocuğunuzun hatırlatmalarına teşekkür ederek cevap verin. Davranışı benimseyene  kadar ikinci bir etkinlik yapmayın . Bir sonraki sorumluluk için yine aile toplantısı ile devam edebilirsiniz.

*Sonraki dönemlerde çocuğunuzun sorumlulukları konusunda başarısı için onu tebrik edebilir ve mutluluğunuzu dile getirebilirsiniz.

**Çocuğa kendine yetmeyi ve kendi kendini yönetmeyi öğretin. Öyle bir özgür ortam hazırlayın ki, ayakları üzerinde durmayı, kendi kanatlarıyla uçmayı öğrenebilsin.

**Çocuğa yaşına ve gelişim düzeyine uygun görev ve sorumluluk verin. Başarması için onu destekleyin.

**Çocuğun seçim yapmasına izin verin.

**Bu konularda, çocuğun gösterdiği çabaya saygı duyun.

**Onu görev ve sorumluluğuyla baş başa bırakın.

**Onun adına düşünmek yerine, kendi başına düşünmesini sağlayın. Sorununu çözmek yerine, kendi sorununu çözmesine fırsat vermeniz, çocuğunuzun sorumluluk duygusunu geliştirecektir.

UNUTMAYIN ; Çocuk istediğin gibi değil yetiştirdiğin gibi olur. Aşırı iyi anne baba olmaya çalışmayalım. Çocuğumuza her şeyi hazır olarak vermeyelim, yoksa sürekli yardım bekleyen, kendi beceri ve yeteneğine güvenmeyen bir insan haline gelir. Gerçek sevgi çocuğun her şeyini kolaylaştırmak değil, çabalarına saygı göstererek gelişmesine hayata hazırlanmasına ve sürekli bize güveneceğine, kendine güvenmesine imkan sağlamaktır.

Zamanında görev ve sorumluluk verilmeyen çocuklar, çok üstün zekalı olsalar bile sorumluluk hissini yeterince taşıyamazlar. Bu kişiler 18 yaşına da, 28 yaşına da gelse büyüyemezler.

Sevgimle kalın...

​Uzman Psikolojik Danışman