0-6 yaş arasında bazı dönemlerde çocukların gelişimsel özellikleri ve çevre faktörleri sonucu kriz anları ile karşılaşmaktayız. 

Özellikle 1-4 yaş arasındaki çocuklarda sık rastlanan bir durumdur. Öncelikle bu kriz anlarının normal olduğunu hatırlayıp paniklemeden kontrol altına almalıyız. Kriz anlarında vereceğimiz tepkiler çocuklarımızın karakter oluşumunda veya davranış kalıplarını oturtmasında büyük rol oynar. 

Kriz anları çoğunlukla çocuklarımızın istedikleri gerçekleşmediğinde meydana gelmektedir. Örneğin parkta oynamaya devam etmek istiyor ama artık eve gitmeniz gerekiyor. Bu durumda kendini yere atan çocuğunuzu ikna etmeye çalışmadan kucaklayıp eve götürmek doğru mudur? Cevap hayır. 

Öncelikle ona neden eve gitmeniz gerektiğini sakince ve onun göz hizasına inerek anlatmalısınız. Baktınız kriz büyüyor ona 2 seçenek sunmalısınız. Şuan .... yapabiliriz veya ....... yapabiliriz? 

Diğer bir seçenek ise dikkatini başka yöne çekmek olacaktır. Kriz anlarında bu veya buna benzeyen yöntemlerle çocuklara yaklaşmak çok daha sağlıklı olacaktır. Hem kendinizi hem de çocuğunuzu yıpratmadan bu süreci götürebilmek çok kıymetli olacaktır. Bu sürecin altın anahtarı da karşınızdakinin bir çocuk olduğunu ve kendinizin bir yetişkin olduğunu unutmamaktır. 

Sevgi ve sağlıkla kalın.

Dilara Özcevahir / Çocuk Gelişimci