İYİ NİYETLE

İyi niyetli ve yardım seven bir arkadaşımla bir gün doğada gezerken, kozasından çıkmaya çabalayan bir kelebek gördük. Kelebek kozanın lifleri arasından sıyrılmaya çabalıyordu. Yardım seven arkadaşım hemen kelebeğin imdadına koştu. Dikkatlice kozanın liflerini sıyırdı, kozayı rahatlattı ve kelebeğin fazla çabalamadan kozadan çıkmasını sağladı. Ancak kelebek kolaylıkla çıktıysa da, biraz çırpındı ve uçamadı.

Yardım seven arkadaşımın göz ardı ettiği gerçek şuydu; kanatlar, ancak kozadan çıkma çabalarıyla güçlenir ve uçuşa hazırlanır. Kelebek kendini kurtarma çabalarıyla aslında kaslarını geliştirmekte, kendini ayakta tutacak, güçlü kılacak, uçmaya hazırlayacak hareketleri çabalarıyla öğrenmekteydi. Yardım seven arkadaşım, işini kolaylaştırarak kelebeğin güçlenmesine engel olmuştu. Kelebek hiçbir zaman özgürlüğü tanımadı. Kelebek hiçbir zaman gerçekten uçamadı.

Gerçek sevgi çocuğun her şeyini kolaylaştırmak mı, yoksa çabalarına saygı göstererek gelişmesine, hayata hazırlanmasına ve sürekli bize güveneceğine, kendine güvenmesine imkan sağlamak mı?

(Alıntıdır)

Sevgimle kalın…

​Uzman Psikolojik Danışman